Φωνές των άλλων: ένα χρονολόγιο

Οι νέοι ζούνε με ελπίδες, οι γέροντες με αναμνήσεις κι όσοι είναι ενδιάμεσα αλί και τρισανάθεμα κι ανακατεμένος ο ερχόμενος
 (Αριστοτέλη, Ηθικά Νικομάχεια — παράφραση και διασκευή)

c. 1978
«Δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι σημαίνει ‘αναλόγως’. Να σου δώσω ένα παράδειγμα όμως.»

c. 1979
«Εγώ τους φίλους μου τους εκμεταλλεύομαι.»
«Δεν είναι ωραίο αυτό που λες.»
«Εννοώ ότι μαθαίνω από αυτούς ό,τι μπορώ.»

1981
«Αφού ο μπαμπάς σου δε θέλει να μιλάμε για πολιτικά, τότε πες μου τη γνώμη σου για τον Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία.»

1982
«Πρέπει να μάθει να μην επιμένει, ακόμα κι αν έχει δίκιο.»

1983
«Όμως να διαβάζει και λογοτεχνία, όχι μόνον άτλαντες κι εγκυκλοπαίδειες κι εφημερίδες. Θα του δώσω εγώ τα ‘Γενέθλια’ και το ‘Καπλάνι της βιτρίνας’.»

1985
«Με λένε Σοφία.»

1985
«Φανταστείτε λοιπόν ότι είστε στρατιώτης στον Τρωικό Πόλεμο, όχι ήρωας, και περιγράψτε τη μάχη.»

1985
«Αρχίστε να κρατάτε ημερολόγιο.»

1987
«Ο Μπετόβεν δεν έχει ούτε μία νότα λάθος. Δούλευε τα έργα του ξανά και ξανά, δεν τα ξεπέταγε σαν τον Μότσαρτ. Η ‘Δεκάτη’ δεν έχει νόημα.»

1987
[Το θέμα του πρώτου μέρους της Παθητικής Σονάτας, παιγμένο πολύ αργά κι επώδυνα.]

1989
«Κι εμείς που πιστέψαμε στον Τσαουσέσκου, γιατί τα έβαλε με το ΚΚΣΕ. Θα τον σκοτώσουνε στο τέλος.»

1989
«Ο δίσκος λέγεται ‘Το περιβόλι του τρελλού’.»

1989
«The looting of Greece.»

1990
«Τώρα τελευταία έχεις αρχίσει να βρίζεις πολύ.»

1990
«Οι ωραίες αποφάσεις είναι οι δύσκολες αποφάσεις.»

1990
«Δεν μπορώ. Θα με συντρίψεις.»

1991
«Δεκαπέντε στην ‘Εκθεση, καλά να πάθεις [Σαρούσογλου]!»

1992
«Όχι έτσι απαλά, πιο δυνατά.»

1992
«Blue moon, you saw me standing alone / without a dream in my heart / without a love of my own.» [τραγουδισμένο μεγαλοφώνως]

1995
«Comment dit-on en grec, ‘Let’s go to your room’?»

1995
«Πρέπει να μιλήσουμε.»

1995
«Έχω κάτι να σου πω.»

1996
«Ξέρω πόσο σου αρέσουν οι γαρίδες.»

1996
«Συγγνώμη, τι έγινε εκεί μέσα;»

1996
«I realise that you were the best where you used to be. However you haven’t given any signs of that here, not as yet.»

1997
«People went like: ‘Morrissey, Morrissey, Morrissey!’, and he said ‘I know who I am’.»

1997
«I am pleasantly surprised.»

1997
«Gas Station Number Nine. Hm. Dire.»

1997
«Χύσε, αγόρι μου, χύσε.»

1998
«Πρέπει να τελειώνουμε με αυτό το χάλι.»
«Ναι.»

1999
«You need to realise that governments are not moral agents.»

2000
«I appreciated the élan of it all.»

2001
The Curse of Millhaven. Λάιβ.

2002
«Δε θα χρειαστείς θέρμανση.»

2004
«Μα δε θέλετε να σας βάλουμε στη liaison committee μεταξύ ΔΟΕ και Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής;»

2005
«Να ανοίξουμε μπλογκ μαζί;»

2005
«Καλά να πάθεις, κορόιδο.»
«Α γαμήσου ρε μαλάκα.»

2006
«I am a New Yorker, baby, born and raised. Happy New Year!»

2007
«I am calling with some good news.»

2007
«There were more things that went wrong, not just that.»

2007
«Δύσκολα τα πράγματα, κύριε [Σραόσα]. Πολύ δύσκολα.»

2008
«Ωραίο δαχτυλίδι!»

2008
«Άντε λοιπόν, πάμε.»

2009
«Θα μπορούσα να ζήσω εδώ. Άνετα. Άνετα όμως.»

2010
«Καλησπέρα.»

2010
«Τι έγινε ρε συ; αλήθεια λένε;»

2010
«Θέλει να βγει βόλτα μάλλον.»

2011
«Με άλφα κεφαλαίο.»

2011
«Έπρεπε να το είχα κάνει πριν πάρα πολύ καιρό.»

2012
«Ε λοιπόν πρέπει να το συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι σαν τα άλλα παιδάκια, δεν το ξέρεις;»

2012
«Σταμάτα να γκρινιάζεις.»

2012
«Είσαι άξιος λύπησης.»

2013
«Δεν πειράζει, όμως. Δεν πειράζει.»

12 σκέψεις σχετικά με το “Φωνές των άλλων: ένα χρονολόγιο

  1. Κωδικοποιημένο (Άλφα κεφαλαίο, ε; Χμμμ… Και θέλει να βγει βόλτα. Μάλλον. Και θα μπορούσε(ς) να ζει(ς) άνετα εκεί. Άνετα όμως), ακατανόητο («Χαίρετε»), τελείως δικού σου παπά βαγγέλιο σε τελική ανάλυση. Κι όμως, έξοχο. Το διάβασα απνευστί. Και το ξαναδιάβασα με το πάσο μου. Τόση μανούρα, για να σου πω αυτό που ήδη σου είπαν: «Γράφε, αγόρι μου, γράφε».

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε