Υποσημείωση

Θεωρώ το Abbey Road από τα καλύτερα πράγματα στην ποπ μουσική και μάλλον με μικρή διαφορά τον καλύτερο δίσκο των Beatles (από πίσω είναι το White, με μικρή διαφορά).

Εδώ η δικαίωση.

10 σκέψεις σχετικά με το “Υποσημείωση

  1. Να πω την αμαρτία μου βρίσκω τον Κάλβο αφάνταστα υπερτιμημένο. Δεν μπορώ να ξεπεράσω την αίσθηση ότι επιβλήθηκε από τη γενιά του 30 (άντε και τον προπάτορά τους τον Παλαμά), με τις διαλέξεις του Ελύτη και του Σεφέρη (ο πρώτος μάλιστα δεν δίστασε να δει και υπερρεαλιστικά στοιχεία στον Κάλβο!).Πάντα κατά τη γνώμη μου, η περίπτωση του Κάλβου θα μπορούσε να είναι ιδανική περίπτωση μελέτης της πρόσληψης ενός ποιητή από τους μεταγενέστερούς του ομότεχνους, και κυρίως πώς τον διάβασαν αυτοί, ανάλογα με τη δική τους ποιητική.

    Μου αρέσει!

  2. Ο Κάλβος υπερτιμημένος; Μα, ακόμα δεν τον έχουμε γνωρίσει καλά καλά!*Δεν ήταν κόντες – αλλά δεν ήταν και «φτωχαδάκι»… Αν ήθελε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ χρήμα, θα το είχε σε αφθονία. Κι αν συγκρίνουμε τη δική του λύση στο δράμα του βίου (=έρωτας με την Αυγούστα) με εκείνη του κόντε (=μοναχικός αλκοολισμός), τότε αναρωτιέμαι ποιός υπήρξε φτωχός και ποιός πλούσιος…*Αν αξιωθώ, προσεχώς περισσότερα…

    Μου αρέσει!

  3. Αγαπητέ Σρά κατά το Σε,Ο γάτος σας ροχαλίζει;;;…Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν…Στο κάτω της γραφής όλο το ζήτημα είναι αν αυτός ο παράξενος τόπος, που λές και λέω, θα εξακολουθήσει να είναι παράξενος και ενδιαφέρων με τους Άνυτους, τους Λύκωνες, τους Αλκιβιάδηδες, τους Ψελλούς, τους Φτωχοπροδρόμους, τους Σολωμούς, τους Κάλβους, τους Μακρυγιάννηδες, ή τους Θεόφιλους (δε μιλώ για τέχνη τώρα) και κάπου κάπου μια ίσια φωνή, γραμμή ή ψυχή( όπως θές πέστο) σαν του Αισχύλου ή σαν του Σωκράτη (σκέπτομαι τον άνθρωπο και όχι την κριτική των ιδεών ή την μεγαλοφυία) ή θα μας τον καταντήσουν ένα τι σαν αδιάφορη κονσέρβα. Μας τσίμπησε τι φταίγαμε κι εμείςΗ λεπτολόγα μέλισσα της παρακμής. Γειά χαράΓεώργιος

    Μου αρέσει!

  4. «δεν είναι παρά υποσημειώσεις σε μια χούφτα μπλογκ»Στην πραγματικότητα κάθε ιστολόγιο δεν είναι παρά υποσημείωση στον εκάστοτε Ιστολόγο. Κι αυτός, με τη σειρά του, μια μακροσκελής υποσημείωση στον Πλάτωνα, ο οποίος δεν είναι παρά μια υποσημείωση στον Τζευναϊντιφάιβ.Ο οποίος ελπίζω να χαμογελάσει…

    Μου αρέσει!

  5. Χαίρομαι που σ' άρεσε -αν και εγώ, τελικά, επιστρέφω μεγαλώνοντας στα πιο κλασικά, και προτιμώ να βάλω στην κορυφή (πάντα με μικρή διαφορά, εννοείται) το έργο του '67 χάριν της (μουσικής εννοώ) ενότητας: Λοχίες, φράουλες, θαλάσσιοι ελέφαντες…

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην δύτης των νιπτήρων Ακύρωση απάντησης