Ας πούμε μια ιστορία:
Νεαρό κράτος ιδρύεται το έτος 0. Το νεαρό κράτος βρίσκεται πολύ κοντά σε Μεγάλη Δύναμη ενώ στα εδάφη του ζει μειονότητα της Μεγάλης Δύναμης. Η Μεγάλη Δύναμη εποφθαλμιά το νεαρό κράτος.
Το έτος 3 ένοπλες ομάδες με την ανοχή του νεαρού κράτους τρομοκρατούν, εκτοπίζουν και σφαγιάζουν μέλη της μειονότητας της Μεγάλης Δύναμης. Η Μεγάλη Δύναμη πάει να αντιδράσει αλλά τη μαζεύει το ΝΑΤΟ, στο οποίο πάντως το νεαρό κράτος δεν ανήκει.
Το έτος 4 τα μέλη της μειονότητας ιδρύουν αυτόνομες οντότητες και αποχωρούν από τα θεσμικά όργανα του νεαρού κράτους.
Κύκλοι προσκείμενοι στις ένοπλες ομάδες εξακολουθούν ωστόσο να σχεδιάζουν να ξεφορτωθούν ή να καθυποτάξουν τη μειονότητα: με υποστήριξη Μακρινής Δύναμης και με την ενθάρρυνση του ΝΑΤΟ στήνουν πραξικόπημα το έτος 14.
Με πρόσχημα το πραξικόπημα εισβάλλει αμέσως η Μεγάλη Δύναμη. Το ΝΑΤΟ (σχεδόν) καταδικάζει αλλά δεν στέργει να αναμιχθεί. Συμφωνείται ανακωχή αλλά οι ένοπλες ομάδες που λέγαμε σφαγιάζουν μέλη της μειονότητας.
Με πρόσχημα τις νέες σφαγές, η Μεγάλη Δύναμη ολοκληρώνει την εισβολή της και διχοτομεί το νεαρό κράτος. Η διχοτόμηση τελικά ανακηρύσσεται το έτος 23 και παγιώνεται το έτος 44.
Ποιος έδωσε αφορμή για να γίνει η εισβολή; Εύκολο.
Ποιος πλήρωσε την εισβολή; Ο μη-μειονοτικός αλλά και ο μειονοτικός λαός του νεαρού κράτους.
Sraosha 