Οι πολλές ζωές αυτού που εδώ γνωρίζετε ως Sraosha

to the child I lost replaced by fear

Είναι παράδοξο ότι όσο μεγαλώνει κανείς συνειδητοποιεί το εξής: πολλές φορές χρειάζεται να μας μιλήσουν οι άλλοι για τον εαυτό μας ώστε να τον καταλάβουμε. Πολλές φορές πτυχές του εαυτού μας οι οποίες φαίνονται στους άλλους βασικές ή προφανείς δεν μας είναι ορατές παρά μόνον αφού κάποιος από αυτούς τους άλλους τις επισημάνει και σε εμάς.

Στη δική μου περίπτωση, θυμάμαι ότι ήμουν φοιτητής όταν για πρώτη φορά μία Κινέζα συνάδελφος από τη Μαλαισία μού είπε πόσο ευχάριστος και κοινωνικός άνθρωπος είμαι ― κάτι που ούτε είχα ξανακούσει ούτε και πίστεψα. Εικοσιέξι χρόνια μετά και πάρα πολύ πρόσφατα έμαθα από συνάδελφό μου ότι δουλεύω πάρα πολύ, πολύ όμως.

Εμένα πάντως αν με ρωτούσατε ή αν ψάχνατε προσεκτικά αυτό εδώ το μπλογκ, θα διαπιστώνατε ότι μέχρι τον Αύγουστο του 2024 θεωρούσα τον εαυτό μου τεμπέλη. Όσον αφορά την πεποίθησή μου ότι είμαι ασυμπάθιαστο αντικοινωνικό πλάσμα που βαραίνει τους γύρω του, χρειάστηκε επέμβαση ψι.

Η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση των άλλων προς εμένα όμως προέρχεται όμως από δύο ανθρώπους οι οποίοι ούτε γνωρίζονται μεταξύ τους, ούτε έχουν στενή σχέση μ’ εμένα, ενώ δεν έχουν καν σαφή σχέση μεταξύ τους σαν χαρακτήρες ή ως προς τον τρόπο ζωής τους. Και οι δύο τους λοιπόν σε ανύποπτο χρόνο μου είπαν για τις πολλές ζωές αυτού που εδώ γνωρίζετε ως Sraosha.

Και φυσικά ο Sraosha από αυτό εδώ το μπλογκ δεν είναι πάρα μία από αυτές τις ζωές. Υπάρχει και ο Sraosha που κοινωνικοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης· υπάρχει και ο Sraosha που κοινωνικοποιείται στον πραγματικό κόσμο ως Sraosha. Υπάρχει βεβαίως και ο άνθρωπος με το κατά κόσμον όνομα και τις δικές του ζωές, ο άνθρωπος του οποίου ο Sraosha δεν είναι παρά μία περσόνα εδώ και περίπου 20 χρόνια.

Βεβαίως η ύπαρξη πολλών ταυτοτήτων και ψευδωνύμων, ειδικά στη φουλ σχιζοειδή κατάσταση που δημιούργησαν τα σοσιαλμήντια λίγο μετά τις αρχές του αιώνα σε καμία περίπτωση δεν συνιστά πολλές ζωές έτσι από μόνη της.

Οι πολλές ζωές ξεκινούν όταν κάθε περσόνα είναι κάτι διαφορετικό και κάνει πολύ διαφορετικά πράγματα· όταν ίσως ζει κι αισθάνεται με σχετικά διαφορετικό τρόπο τα όποια δώρα και τις όποιες κακοτοπιές της δίνονται: όταν ζει τη δική της ξεχωριστή ζωή όπως της χαρίζεται. Μέχρι να μπορέσει το παιδί εντός να ξεχαντακωθεί και να σταθεί unafraid and alone.