Σώσον Κύριε!

Sanctus, από τη Λειτουργία σε σι ύφεση ελάσσονα (μερσί, Μπερεκέτη) του Μπαχ, για μία φωνή αλλά για γερά νεύρα.

Εδώ σε μια κάπως πιο συντηρητική εκδοχή (εμένα μου αρέσει αυτή):

15 σκέψεις σχετικά με το “Σώσον Κύριε!

  1. ..και τον έψαχνα αυτόνανε, είχε δημοσιεύσει το «Ε» της Ελευθεροτυπίας ένα σχετικό άρθρο, και δεν μπορούσα να βρω αναφορές στο νετ γιατί είχα ξεχάσει το όνομά του. Να 'ναι καλά ο άνθρωπος…

    Μου αρέσει!

  2. Ευχαρίστως Αθήναιε να εξηγούσα αν ήμουν παρών. Αλλά ακριβώς εκείνες τις μέρες είχα άλλα τρεχάματα.Δεν ξέρω αν γνωρίζετε την ταινία Fail Safe του Σίντεΰ Λιούμετ. Είχε την ατυχία να βρεθεί πλάι στον Dr Strangelove αλλά τη θεωρώ εξίσου σημαντική.something designed to fail in a harmless way … μάλιστα.Απείρως ευκολότερο απ' όσο ακούγεται. Αν αφορά στον ανταγωνισμό πυρηνικών υπερδυνάμεων. Παρά, ας πούμε, σε μια ερωτική σχέση.

    Μου αρέσει!

  3. Τις ημέρες εκείνες ψευτοδούλευα σε ένα γραφείο που αντιπροσώπευε κάτι σκυλοπνίχτες, σκεφτόμουν αν με παίρνει να φύγω για σπουδές εξωτερικό ορ νοτ, και τα βράδια ακουγόταν συχνά το «Φοβάμαι» του Παπακωνσταντίνου πούχε βγεί το χρόνο πριν. Κοιτάζω κάπως καχύποπτα την ηλιόλουστη ηρεμία έξω. Ποιός ξέρει τι κάνουν τώρα.

    Μου αρέσει!

  4. Ένας άνθρωπος που πραγματικά μπορεί να πει ότι η ανθρωπότητα του χρωστά την ύπαρξή της και ζει σεμνά. Είναι φαιδρό ότι στην ιστορία θα θυμούνται πιθανότερο τους χασάπηδες και όχι τον Στανισλαβ, τουλάχιστον τη δόξα την κουβαλά στο όνομά του.

    Μου αρέσει!

  5. Ακόμα πιο φρικαριστικό κι από ταινία, είναι αυτό.Όου γιέα. Και παρ' ότι όλα αυτά (Able, Petrov) εμείς τα μάθαμε πολύ αργότερα, φαίνεται πως μαζί με κάποιες καίριες ταινίες (WarGames, The Day After, Strangelove, Terminator) παραδειγμάτισαν αρκετά την κοινή γνώμη αλλά και τους ηγέτες με τα πυρηνικά βαλιτσάκια ώστε να αποφύγουμε τον όλεθρο, τότε.Δυστυχώς, όλοι αυτοί οι φόβοι επανέρχονται στην κοντόφθαλμη εποχή που ζούμε.sraosha, κι εμένα μου σημάδεψε τη νιότη το MAD (όχι το περιοδικό).

    Μου αρέσει!

  6. Θα ήθελα εν συντομία να θέσω ένα θέμα: Διακωμώδηση ή διαπόμπευση των έργων τέχνης.Τα όρια είναι λεπτά. Παρατηρώ όμως συχνά στο Γιου-τιουμπ τα βίντεο που, χωρίς ή και με εισαγωγικά,σατιρίζουν κλασικά μουσικά έργα να είναι περισσότερο δημοφιλή από τα πρωτότυπα. Ίσως πολλοί από τους θεατές να είναι γνώστες των κλασικών έργων και απλώς να ξεσκάνε. Φοβάμαι όμως μήπως δεν είναι παρά γελαδάρηδες που αν δεν δουν χορεύτρια με ζαρτιέρες στο παλκοσένικο δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται περί τέχνης και απλώς εφησυχάζουν σχηματίζοντας μια πλειοψηφία καταφρόνησης αυτού που η ύπαρξή του σημαίνει ευαισθησία – κατάσταση δύσκολη για οπλοφόρους.

    Μου αρέσει!

  7. Γερασιμότατε, κατ' αρχήν συμφωνώ μαζί σου. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με βιντεάκια που παρωδούν σκηνές ταινιών.Έψαχνα χτες στο youtube μια υποφερτή εκτέλεση του Benedictus από τη Solemnis για να ανεβάσω στο μπλογκ. Βρήκα μία του Τοσκανίνι, που δε μου άρεσε σαν εκτέλεση, και μία με τον Bernstein, που είχε χάλια ήχο (το σόλο του βιολιού και οι ψηλές της σοπράνο ακούγονταν σαν άρρωστοι γλάροι). Είναι δύσκολο να έχεις υποφερτή ποιότητα ήχου μέσα από το youtube. Οι παρωδίες δεν έχουν τέτοιες ηχητικές απαιτήσεις…

    Μου αρέσει!

  8. Προς την τεχνική κατεύθυνση:Η ποιότητα του ήχου στα βιντεάκια στο you tube εξαρτάται από τη σωστή ή λάθος μετατροπή του πρωτότυπου σε αρχείο flv ή avi ή mpeg. Συνήθως,οι περισσότεροι συμπιέζουν στην ίδια αναλογία εικόνα και ήχο. Το σωστό θα ήταν να «κόψουν» ανάλυση (άρα και Mb) από την εικόνα και να αφήσουν ανέπαφο τον ήχο. Όταν ανεβάσουν το βίντεο στο you tube, αυτό θα συμπιέσει συνολικά το βίντεο για να το φέρει στα μέτρα του, αλλά από την ποιότητα του ήχου θα σωθούν πολλά.

    Μου αρέσει!

Αφήστε απάντηση στον/στην τέττιξ Ακύρωση απάντησης